Interviews

Το ελληνικό Χωριό στο φεστιβάλ του Annecy: Συνέντευξη του Σ. Πολυχρονάκη

Το ελληνικό Χωριό στο φεστιβάλ του Annecy: Συνέντευξη του Σ. Πολυχρονάκη

Το φεστιβάλ του Annecy είναι το πιο διάσημο φεστιβάλ κινουμένων σχεδίων στον κόσμο.  Διεξάγεται κάθε χρόνο στη Γαλλία, και φέτος γιορτάζει τα 50 του χρόνια.

Αρκετές ταινίες υποβάλλονται κάθε χρόνο για το φεστιβάλ, αλλά λίγες επιλέγονται. Όμως φέτος, στο διαγωνιστικό των 39 μικρού μήκους ταινιών βρίσκεται μια ελληνική συμμετοχή.

  Το Χωριό του Στέλιου Πολυχρονάκη, μια ταινία 14 λεπτών είναι γυρισμένη με κούκλες και την τεχνική του stop-motion animation.

Αφηγείται την ιστορία ενός γιατρού, που τον καλούν να προσφέρει τις υπηρεσίες του σε ένα μακρινό χωριό, μόνο και μόνο για να ανακαλύψει ότι το χωριό είναι άδειο!

O Στέλιος Πολυχρονάκης μίλησε στο Cineman.gr
για τη δουλειά του

Cineman: Το Annecy είναι το πιο διάσημο φεστιβάλ animation, και δεν γνωρίζω να έχει μπει άλλο ελληνικό φιλμ στο διαγωνιστικό τα προηγούμενα χρόνια. Περίμενες το Χωριό στο διαγωνιστικό ή απλώς το έστειλες και το ξέχασες μετά;

Σ. Π. Περίμενα, και εγώ και οι συνεργάτες μου, πως και πως τα αποτελέσματα της επιλογής! Φυσικά γνωρίζαμε πόσο δύσκολο είναι το επίσημο διαγωνιστικό τμήμα του Annecy γιαυτό και είμαστε πολύ χαρούμενοι με το αποτέλεσμα.

Cineman:Το stop-motion είναι επίπονη διαδικασία. Πώς ήρθε η ιδέα για το Χωριό (που θυμίζει Ήπειρο), και τι εμπόδια συνάντησες (χρηματοδότηση, χρόνος εκτέλεσης);

Σ. Π. Η ιδέα για το Χωριό, παρόλο που τελικά επέλεξα να το τοποθετήσω "κάπου" στην βόρεια Ελλάδα, ήρθε πριν από πολλά χρόνια στην πατρίδα μου την Κρήτη. Αφορμή ήταν ένα εγκαταλειμμένο χωριό λίγο έξω από το Ρέθυμνο που ονομάζεται Μύλοι. Η ατμόσφαιρα αυτού του μέρους έβαλε τα πρώτα θεμέλια για αυτό που αργότερα έγινε το σενάριο του Χωριού.

  Η ταινία συνολικά πήρε λίγο παραπάνω από 2 χρόνια να γίνει, από τα οποία 1 χρόνος ήταν η προετοιμασία και 1 χρόνος γυρίσματα και post-production.

Οι δυσκολίες πολλές, κυρίως σε θέματα τεχνογνωσίας, αλλά και έλλειψης των μέσων που διαθέτουν αντίστοιχες παραγωγές του εξωτερικού. Η ταινία έγινε με πολύ κόπο, και χάρη στην σκληρή δουλειά μιας μικρής ομάδας συνεργατών, αλλά και της στήριξης του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου και της Graal S.A. ως συμπαραγωγού.

Cineman:Γιατί προτιμάς το animation με κούκλες (που είναι και ακριβό), και δεν στρέφεσαι σε computer animation; Έχεις και αντίστοιχα πρότυπα στο χώρο του animation;

Σ. Π.: Είμαι λάτρης του κλασσικού 2D animation του stop-motion και γενικά οτιδήποτε χειροποίητου!  Νομίζω άλλωστε ότι και μια ταινία 3D animation -για να γίνει σωστά- είναι εξίσου ακριβή.  Δεν έχω κάτι εναντίον του CGI, το αντίθετο, θαυμάζω αρκετές ταινίες που γίνονται με αυτή την τεχνική. Το θέμα όμως του Χωριού, "ζητούσε" χειροποίητα σκηνικά, αφού πρωταγωνιστής είναι το τοπίο. Η ατμόσφαιρα και η λεπτομέρεια στο χρώμα και στην υφή είναι κάτι που δύσκολα αποδίδεται τόσο καλά με κάποια άλλη τεχνική. Όσο για τα πρότυπά μου... είναι πάρα πολλά. Από τον Ντίσνεϊ μέχρι τον Yuri Norstein, τον Ryan Larkin, τον Νorman Mclaren...

Cineman:Οι σπουδές σου είναι στη γραφιστική, αλλά σκηνοθέτησες και μια μικρού μήκους ταινία, τη Σιωπή, με τη Ράνια Οικονομίδου,που προβλήθηκε στη Δράμα. Θεωρείς τον εαυτό σου περισσότερο σκηνοθέτη live action ή animation;

Σ. Π.:
Η αλήθεια είναι ότι έχω καταπιαστεί με αρκετές πλευρές της οπτικοακουστικής δημιουργίας. Μου αρέσει πολύ να φτιάχνω φανταστικούς  κόσμους, και κυρίως μου αρέσει να αφηγούμαι ιστορίες. Η μεγάλη μου αγάπη είναι πάντως το animation.

Cineman: Έχεις εργαστεί ως graphic artist σε 2 μεγάλες κιν/κές παραγωγές, το Cold Mountain και το The Hours. Ποιο ακριβώς ήταν το αντικείμενο της εργασίας σου, και τι θυμάσαι από αυτές τις συνεργασίες; Θα τις επαναλάμβανες;

Σ. Π.:
Εργάστηκα περίπου πέντε χρόνια στην Αγγλία σε μεγάλες παραγωγές ως Assistant Art Director και Graphic Artist. Κύριά μου απασχόληση ήταν η επιμέλεια μέρους των σκηνικών σε συνεργασία με τους σκηνογράφους.

Η εμπειρία αυτή ήταν ανεκτίμητη. Αυτό που κέρδισα από αυτή την περίοδο, εκτός από πολύτιμες γνώσεις πάνω στη δουλειά, είναι ότι γνώρισα μια επαγγελματική νοοτροπία διαφορετική από αυτή που επικρατεί στην Ελλάδα, μια νοοτροπία που ενστερνίστηκα και προσπαθώ να ακολουθώ σε ότι καταπιάνομαι. Φυσικά αν παρουσιαστεί κάποια ευκαιρία, θα ξαναδούλευα στο εξωτερικό.

Cineman: Αυτή τη στιγμή, αν δεν κάνω λάθος, εργάζεσαι επαγγελματικά στην Ελλάδα. Πόσο δύσκολο είναι για ένα σκηνοθέτη να βρει χρηματοδοτήσεις γι' αυτές τις ταινίες; Το ΕΚΚ επαρκεί, και  τι σχεδιάζεις για το μέλλον;

  Σ.Π.: Η χρηματοδότηση μιας ταινίας είναι κάτι πολύ δύσκολο, είτε βρίσκεσαι στην Ελλάδα είτε στην Αγγλία, είτε στην Αμερική. Το επιπλέον πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε εδώ είναι ότι ακόμα και όταν βρίσκονται τα λεφτά, είναι πάρα πολύ λίγα. Το ΕΚΚ επιτελεί ένα πολύ σημαντικό έργο γιατί ουσιαστικά κρατάει τον ελληνικό κινηματογράφο ζωντανό, αλλά δυστυχώς υποχρηματοδοτείται.

Δεν έχω κάποιο συγκεκριμένο σχέδιο για το μέλλον αυτή τη στιγμή. Άλλωστε θέλω να ξεκουραστώ και να προωθήσω το Χωριό. Σίγουρα όμως θέλω να κάνω και άλλες ταινίες animation, αρκεί να υπάρχουν τα κατάλληλα μέσα, και ιστορίες που αξίζουν να γίνουν ταινίες!

 
Cineman:Στέλιο, ευχαριστούμε πολύ για την ανταπόκριση στο Cineman.gr Καλή επιτυχία στο Annecy!

Σ.Π.:
Κι εγώ για τη φιλοξενία!




Related Articles

Image

Zippy Frames is the premier online animation journal promoting European and Independent Animation animation since 2011

[email protected]

Zippy Frames

Quick Links